گریزی از این پاییز اضطراب انگیز نیست؛
بوی کیف چرمی نو،
مدادهای نتراشیده و دفترچه های سفید؛
۶ صبح بیدار باش بچه های خوب شاگرد اول؛
مشق غروب و سوز افسردگی مادر جوان؛
برق رفتگی و خواب رفتگی زیر کرسی مادر بزرگ؛
ناگزیر پا در چکمه زرد سال می کنیم؛
سرما مورمور می کند روحمان را!
ولی افسوس که چه زود می گذرد ...